اگر فیستول درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

در صورتی که بیماری فیستول مقعد درمان نشود، عوارض جبران نشدنی را به همراه می آورد. برای مثال  تعداد مجراهای فیستول گسترش یافته و عفونت بیشتر می شود. علاوه بر آن بی اختیاری مدفوع، خروج گاز معده و حاد شدن بیماری و سخت شدن  درمان بیماری را به همراه دارد.

علاوه بر آن برخی افراد تصور دارند فیستول خود به خود درمان می شود. اما باید بدانید این امر غیر ممکن بوده و بی توجهی و عدم درمان تنها موجب حاد شدن بیماری می شود.

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

هنگامی که علائمی چون التهاب، ترشح عفونت درد و تورم را در ناحیه مقعد خود احساس کردید، با مراجعه به پزشک سریعا نسبت به درمان اقدام نمایید. پزشک عمومی در اولین مرحله شمارا معاینه نموده و در صورت نیاز برخی آزمایش ها را برای شما تجویز می نماید تا نوع و شدت بیماری را به طور دقیق تشخیص دهد.

 

روشهای تشخیص فیستول مقعدی

تشخیص فیستول مقعد  با مشاهده و معاینه فیزیکی پزشک امکان پذیر است. هنگامی که پزشک شما را معاینه می کند، تنها قسمت خارجی فیستول را مشاهده می کند. برای تشخیص دقیق و نوع بیماری انجام برخی آزمایشات ضروری بوده و انجام آن در درمان موثر است.

سی تی اسکن

ام آر آی

کولونوسکوپی

آزمایش خون

سیگوموئیدوسکوپی

آنوسکوپ

سونوگرافی

برخی از شیوه های تشخیص دقیق هستند که  ممکن است پزشک انجام آنها را ضروری بداند.

 

درمان فیستول مقعدی با لیزر

درمان فیستول مقعدی بسیار مهم و حساس است. باید بدانید مقعد دارای اعصاب فراوان، پوست حساس و عضلات آسیب پذیر بوده و هرگونه خطا می تواند موجب بی اختیاری فرد شود.

انجام عمل جراحی لیزر یکی از بهترین و نوین ترین شیوه های درمانی بوده که به کارگیری آن نتیجه 100 درصد به همراه می آورد. اما باید بدانید درمان فیستول مقعد با عمل جراحی لیزر نیازمند مهارت، تجربه و تخصص پزشک بوده که باید آن را داشته باشد.

 

مزایای درمان فیستول با لیزر

به کارگیری این شیوه درمانی نسب به عمل جراحی به روش سنتی دارای مزایای فراوانی بوده و بسیار آسانتر است.

 

برخی از مزایای درمان فیستول مقعدی با لیزر:

کم هزینه تر بودن آن نسبت به جراحی به روش سنتی

کم خطر بودن آن 

بدون نیاز به بیهوشی

درمان در یک جلسه

انجام عمل لیزر تحت بی حسی

بدون باقی ماندن جای بخیه یا زخم

بدون درد و خونریزی

پروسه درمان و دوره نقاهت بسیار کوتاه

بازگشت به فعالیت های روزانه پس از انجام لیزر

بدون آسیب رسانی به عضلات مقعدی

مراقبت های بعد از درمان فیستول با لیزر

نوشیدن آب کافی به منظور نرم شدن مدفوع

استفاده به موقع از آنتی بیوتیک ها

پیاده روی روزانه یا انجام ورزش های سبک

پرهیز از نشستن های طولانی مدت

استفاده از بالشت های دوناتی به منظور راحتی

شستن  ناحیه مقعد با آب و صابون و تمیز نگه داشتن آن

استفاده از لباس زیر های نخی و راحت

نشستن در آب گرم

مصرف فیبر و سبزیجات

علائم ابتلا به اسهال چیست ؟

فردی که به این بیماری مبتلا شده است بسته به این که  از نوع خفیف است یا شدید می تواند علائم و نشانه های متفاوتی را نشان دهد. از مهم ترین علائم ابتلا به آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مدفوع شل و آبکی
• احساس نفخ شکم و دل پیچه
• حالت تهوع و استفراغ
• احساس فوریت برای دفع مدفوع
• ضعف و خستگی
• سردرد
• خشک شدن دهان
• تب

علت بروز اسهال چیست ؟

به نقل از هنر فردی: یکی از اصلی ترین دلایل بروز آن عفونت روده هاست. به طور کلی عفونت های باکتریایی ، ویروسی و انگل ها به عنوان عامل درجه یک برای این بیماری به خصوص اسهال شدید شناخته شده است. البته علاوه بر عفونت فاکتورهای دیگری هم وجود دارند که باعث بروز آن می شوند:

• حساسیت به انواع مواد غذایی
• مصرف آب آلوده
• مصرف مواد غذایی آلوده
• بیماری های روده ای ( بیماری کرون روده، بیماری کولیت اولسراتیو )
• عوارض ناشی از مصرف برخی داروها
• پرتودرمانی
• بیماری سلیاک
• برخی سرطان ها
• ابتلا به مشکل سوء جذب
• پرکاری تیروئید
• مسمومیت غذایی
• مصرف بیش از حد و نادرست ملین ها
• مصرف نوشیدنی های الکلی
• مصرف فیبر بیش از اندازه
• مصرف آنتی بیوتیک ها
• عمل جراحی دستگاه گوارش
• دیابت
• سندروم روده ی تحریک پذیر (IBS)
• مسابقات دو
• مسافرت

اقداماتی که برای پیشگیری از ابتلا به اسهال باید انجام داد

از آنجایی که بیشترین موارد این بیماری به عفونت های روده مربوط می شود، رعایت بهداشت شخصی دست ها در پیشگیری از این بیماری یکی از مهمترین موارد است.

• شستن مرتب دست ها با آب گرم و صابون پس از هر بار دستشویی رفتن و همچنین قبل از تهیه و صرف غذا
• جداسازی مواد غذایی خام از مواد غذایی پخته
• شستشوی کامل و ضدعفونی کردن میوه ها و سبزیجات
• مصرف آب آشامیدنی بهداشتی
• پرهیز از مصرف غذاهای تاریخ گذشته
• تمیز نگه داشتن و ضدعفونی کردن سطوح مختلف سرویس بهداشتی و حمام
• تمیز نگه داشتن و ضدعفونی کردن ظروف و وسایل آشپزخانه
• جدا نگه داشتن ظرف غذای حیوانات خانگی
• پختن کامل گوشت
• اجتناب از مصرف غذاهای دریایی خام

 

علت یا دلیل ابتلا به یبوست

یبوست معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که ضایعات یا مدفوع خیلی آهسته در دستگاه گوارش حرکت کرده یا نمی‌توانند به طور کامل از رکتوم دفع شوند، که ممکن است باعث سفت و خشک شدن مدفوع شود. یبوست مزمن علل احتمالی زیادی دارد.

کمبود فیبر در رژیم غذایی

لازم است بدانید کسانی که فیبر غذایی بیشتری در رژیم غذایی خود دارند، کمتر از دیگران دچار یبوست می شوند.

این اتفاق به این دلیل است که فیبر حرکات منظم روده را افزایش می دهد، به خصوص زمانی که فرد آن را با هیدراتاسیون مناسب ترکیب می کنند.

غذاهای دارای فیبر بالا که می توانید استفاده کنید عبارتند از:

• میوه ها
• سبزیجات
• غلات کامل
• آجیل
• عدس، نخود و سایر حبوبات

غذاهای کم فیبر عبارتند از:

• غذاهای پرچرب مانند پنیر، گوشت و تخم مرغ
• غذاهای بیش از حد فرآوری شده، مانند نان سفید
• فست فودها، چیپس و سایر غذاهای دارای مواد نگه دارنده

انسداد روده

انسداد در روده بزرگ یا رکتوم می تواند یکی از دلایل اصلی این عارضه بوده و حرکت مدفوع را کند یا متوقف کند. علل دیگر عبارتند از:

• ابتلا بیماران به شقاق مقعدی یا فیشر
• توده بواسیر یا هموروئید
• انسداد در روده
• سرطان روده بزرگ
• فیستول آنال
• تنگی روده بزرگ
• سایر سرطان های شکم که بر روده بزرگ فشار می آورد
• سرطان رکتوم
• برآمدگی رکتوم از طریق دیواره پشتی واژن (رکتوسل)

مشکلات اعصاب اطراف کولون و رکتوم

مشکلات عصبی می تواند بر اعصابی که باعث انقباض عضلات روده بزرگ و راست روده و حرکت مدفوع از طریق روده می شود، تأثیر بگذارد. علل این عارضه عبارتند از:

• آسیب به اعصابی که عملکردهای بدن را کنترل می کنند (نوروپاتی خودگردان)
• اسکلروز چندگانه
• بیماری پارکینسون
• آسیب نخاعی
• سکته

https://hpvdarman.com/articles/%db%8c%d8%a8%d9%88%d8%b3%d8%aa/ 

درمان شقاق با روشهای عمل جراحی چیست؟

اگر اقداماتی را برای نرم نگه داشتن مدفوع خود انجام دهید، مانند افزایش مصرف فیبر و مایعات، اغلب در عرض چند هفته زخم شقاق شما بهبود می یابد. خیساندن در آب گرم به مدت 10 تا 20 دقیقه چندین بار در روز، به ویژه پس از اجابت مزاج، می تواند به شل شدن اسفنکترها و ترمیم زودتر کمک کند.

ولی اگر شقاق مزمن مقعدی داشته باشید که به درمان های دیگر مقاوم بوده و جواب نمی دهد یا اگر علائم شما شدید باشد، پزشک ممکن است یکی از روش های جراحی و لیزر را توصیه کند.

فیشرکتومی

فیشرکتومی همان روش جراحی می باشد که اکثر اوقات برای اثربخشی بالا همراه با تزریق بوتاکس به عضلات اسفنکتر انجام می شود. این راه درمانی؛ پوست مقعد که آسیب دیده جدا می شود تا روند ترمیم سریع تر اتفاق بیفتد.

اسفنکتروتومی

یکی از رایج ترین روش های مورد استفاده، اسفنکتروتومی داخلی جانبی یا همان لترال است. در حالی که این جراحی را می توان تحت بی حسی موضعی انجام داد، اما بیشتر اوقات از بیهوشی عمومی استفاده می شود. 

این یک عمل جراحی کوتاه و نسبتاً ساده است که معمولاً تحت بیهوشی عمومی بر اساس یک بیمار روزانه انجام می شود. این بدان معناست که شما در حین انجام عمل خواب خواهید بود، اما معمولاً مجبور نیستید شب را در بیمارستان بگذرانید.

فلپ ادونس منت

فلپ ادونس منت یا همان پیشرفته روشی بوده که در حقیقت در صورت عدم داشتن امکانات برای انجام عمل های بالا استفاده می شود. در این روش جراح قسمتی از پوست سالم را به بافت آسیب دیده مقعد پیوند می زند. فلپ پیشرفته معمولا بازدهی قطعی ندارد.

این روش ممکن است برای درمان شقاق طولانی مدت (مزمن) مقعد ناشی از بارداری یا آسیب به کانال مقعد توصیه شود.

 

 

لیزر شقاق

لیزر درمانی یکی از جدیدترین روش ها برای درمان اکثر بیماری ها و مشکلات پوستی بوده که توسط متخصص پوست یا جراح عمومی در کلینیک های کاملا بهداشتی به صورت سرپایی انجام می شود. با این وجود که درمان شقاق با لیزر هم زیر مجموعه روشهای جراحی میباشد، ولی به دلیل سهولت در انجام، دوره نقاهت کوتاه مدت و نداشتن درد، عوارض و بیهوشی برای مریض به عنوان درمان بدون جراحی شناخته می شود.

روشهای دارویی

از بین روشهای دارویی تاثیر برخی از پماد ها روی زخم در مرحله اولیه پاسخدهی مثبتی دارند. دو نمونه از این پماد ها شامل موارد زیر هستند:

• استفاده از نیتروگلیسیرین خارجی (Rectiv)، برای کمک به افزایش جریان خون در شقاق و بهبودی و کمک به شل شدن اسفنکتر مقعد. ...
• کرم های بی حس کننده موضعی مانند لیدوکائین هیدروکلراید (Xylocaine) ممکن است برای تسکین درد مفید باشند.

برخی دیگر از روشهای دارویی برای درمان این بیماری عبارتند از:

• تزریق سم بوتولینوم یا همان بوتاکس نوع A ، برای فلج کردن عضله اسفنکتر مقعد و رفع اسپاسم.
• داروهای فشار خون، مانند نیفدیپین خوراکی (پروکاردیا) یا دیلتیازم (کاردیزم) می توانند به شل شدن اسفنکتر مقعدی کمک کنند. این داروها ممکن است به صورت خوراکی مصرف شوند یا به صورت خارجی استفاده شوند و ممکن است زمانی که نیتروگلیسیرین موثر نیست یا عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد می کند، استفاده شوند.

علایم و نشانه های بیماری

از روی برخی علایم می توان به مبتلا بودن یا نبودن به این بیماری پی برد. که عبارتند از:

• احساس خروج ترشحات لزج و خیس بودن همیشگی لباس زیر
• خارش و سوزش در صورت تعریق یا نشستن
• درد تیز و خونریزی از زخم زمان فشار آمدن و دفع مدفوع سفت

علت ایجاد زخم شقاق چیست؟

شقاق مقعدی معمولاً در اثر آسیب به پوشش مقعد یا کانال رکتوم که آخرین قسمت روده بزرگ است، ایجاد می‌شود.

این بیماری بیشتر موارد در افرادی رخ می دهد که یبوست دارند، زمانی که یک مدفوع به خصوص سفت یا بزرگ پوشش کانال مقعد را پاره می کند.

سایر علل احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از:

• اسهال مداوم
• مریضی های التهابی روده (IBD)، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو
• بارداری و زایمان
• گاهی اوقات، یک عفونت مقاربتی (STI)، مانند سیفلیس یا تبخال، که می تواند کانال مقعد را آلوده کرده و به آن آسیب برساند.
• داشتن ماهیچه های اسفنکتر مقعد به طور غیر معمول سفت، که می تواند کشش را در کانال مقعد شما افزایش دهد و آن را مستعد پارگی کند.

ممکن است در برخی از موارد، هیچ علت روشنی برای ایجاد این عارضه قابل شناسایی نباشد.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به شقاق مقعدی را افزایش دهند عبارتند از:

• یبوست. زور زدن در هنگام اجابت مزاج و دفع مدفوع سفت خطر پارگی را افزایش می دهد.
• زایمان. احتمال ایجاد شقاق مقعدی در زنان بعد از زایمان بیشتر است.
• بیماری کرون. این بیماری التهابی روده باعث التهاب مزمن مجرای روده می شود که ممکن است پوشش کانال مقعد را در برابر پارگی آسیب پذیرتر کند.
• رابطه مقعدی.
• سن. شقاق مقعدی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در نوزادان و بزرگسالان میانسال شایع تر است.

منبع: پایگاه خبری جماران

کلینیک اچ پی وی

علائم و نشانه های هموروئید داخلی و خارجی

قطعا تا زمانی که نشانه ای از بیماری را در بدن خود نبینید یا با آنها آشنایی نداشته باشید، وقتی به هموروئید مبتلا شدید قادر به تشخیص آن نخواهی بود. پس مهم است همه یک آشنایی کلی از علائم دو بیماری بواسیر داخلی و خارجی داشته باشند.

چند نمونه از رایج ترین نشانه ها شامل موارد زیر هستند:

یبوست

زمانی که فرد به بیماری هموروئید مبتلا می شود، معمولا در دفع خود به مشکل بر می خورد. یعنی یا دفع کامل ندارد، یا دائم به دلیل وجود توده در مقعد احساس ماندن مدفوع در راست روده را دارد. به علاوه به دلیل دردی که زمان دفع حس می کند، فرد بیمار از دستشویی رفتن سر باز می دارد. که خود این عامل اصلی یبوست یا سفتی مزاج است.

سوزش، خارش و درد

این سه مورد ممکن است اولین علائمی باشد که یک فرد مبتلا به هموروئید تجربه می کند. چون مقعد ناحیه بسیار حساسی بوده و ممکن است نسبت به هر بیماری و رخداد غیر طبیعی واکنش نشان دهد. در نتیجه زمانی که یک توده راه مقعد را سد می کند، مدفوع به زور رد شده و در نتیجه تورم، التهاب به وجود می آید که به مرور زمان باعث التهاب می شود.

شقاق مقعدی

شقاق یا همان زخم مقعدی یک شکاف باریک و کوچک است که ممکن است در صورت مزمن شدن اندازه آن به ۲ سانتی متر هم برسد. معمولا افرادی به هموروئید مبتلا می شوند، شقاق را هم تجربه می کنند. زیرا یبوست و سفت شدن مدفوع می تواند باعث ایجاد زخم های کوچک تدریجی در انتها راست روده شود.

خون در مدفوع

شاخص ترین علامتی که نشان می دهد یک فرد به بواسیر داخلی دچار است، وجود خون روشن در مدفوع یا روی لباس زیر او است. البته این عارضه می تواند نشانه ای از بیماری های دیگر دستگاه گوارشی هم باشد. به همین دلیل باید سریعا در صورت مواجه شدن فرد به متخصص گوارش مراجعه کند.

تشخیص بیماری چگونه انجام می شود؟

اگر چه روشهای مختلفی برای تشخیص ناهنجاری ها در ناحیه نشیمنگاه وجود دارد، ولی مورد تشخیص بیماری بواسیر پزشک جراح عمومی یا متخصص گوارش طی یک معاینه فیزیکی ساده با انگشت (به همراه دستکش و روغن) می تواند تشخیص دهد که شما به هموروئید مبتلا می باشید یا خیر.

بهترین روش برای درمان این دو نوع چیست؟

این روزها با پیشرفت علم؛ روش های زیادی برای درمان هموروئید پیشنهاد شده اند. این روش ها شامل موارد خانگی یا سنتی، دارویی عمل سرپایی و عمل جراحی می باشند. فرق آنها با یکدیگر قطعا پروسه ی درمان، جوابدهی و یا حتی هزینه آن ها است.

روش های خانگی ممکن است برای زخم های کوچک جواب دهند ولی برای از بین بردن هموروئید معمولا کاری نمی کنند. پمادهایی مثل آنتی هموروئید معمولا توده های کوچک را برطرف می کنند ولی طی پروسه طولانی تری نتیجه مطلوب حاصل می شود.

روش های عمل جراحی و درمان سرپایی با لیزر دو روش قطعی هستند که از بین این دو لیزر جوابدهی قطعی تر و همچنین دوره نقاهت کوتاهی را دارد. یکی دیگر از تفاوت عمل جراحی و لیزر این است که لیزر در کلینیک ها انجام می شود ولی جراحی نیاز به بستری در بیمارستان دارد.

برای تشخیص فیستول به چه دکتری باید مراجعه کرد؟

وقتی متوجه شدید که به بیماری فیستول مقعدی دچار شدید، چند راه پیش رو دارید و می توانید به چند متخصص مراجعه کنید. که عبارتند از:

• جراح عمومی
• متخصص گوارش
• متخصص آنورکتال

این پزشکان با آگاهی از تمام روش های درمان، میتوانند بهترین گزینه را نسبت به شرایط فرد انتخاب کنند. 

روشهای درمان فیستول چیست؟

در حال حاضر، هیچ درمان دارویی برای این مشکل در دسترس نیست و می توان گفت جراحی همیشه برای درمان فیستول مقعدی ضروری است. اگر فیستول عضله اسفنکتر را هم درگیر کرده باشد، فیستولوتومی ممکن است انجام شود. این روش شامل باز کردن طول کل کانال فیستول است، در نتیجه دهانه داخلی کانال مقعدی به دهانه خارجی متصل می شود و شیاری ایجاد می شود که از داخل به بیرون بهبود می یابد.

عمل جراحی 

جراحی ممکن است همزمان با تخلیه آبسه انجام شود، اگرچه معمولاً فیستول تا هفته‌ ها پس از تخلیه آبسه آشکار نمی‌ شود. فیستولوتومی یا همان جراحی یک درمان طولانی مدت با درصد موفقیت بالا (92-97٪) است. این میزان موفقیت بالا باید متعادل باشد، البته با خطر بی اختیاری (توانایی کنترل مدفوع) که با تقسیم عضله اسفنکتر مقعدی همراه است. بنابراین، جراح باید ارزیابی کند که آیا فیستولوتومی برای یک بیمار با شرایط خاص مناسب است یا خیر.

لیزر درمانی

امروزه درمان فیستول با لیزر جدیدترین راه است. در کل می توان گفت که بسیاری از بیماری ها با اشعه لیزر قابل درمان هستند. زیرا بسیار ساده است و بدون درد سر! در این روش کل کانال چرکی برش خورده و پس از تخلیه با همان اشعه لیزر جوش می خورد. 

دوره نقاهت بسیار کوتاه است و بیمار تا چند روز فقط ممکن است خروج خونابه داشته باشد که پس از عمل طبیعی است.

سایر روشهای پزشکی برای درمان فیستول

علاوه بر فیستولوتومی، تعدادی گزینه درمانی جراحی دیگر برای فیستول مقعدی وجود دارد که شامل برش ماهیچه های اسفنکتر نمی شود. دو روش رایج مورد استفاده در این بیماران عبارتند از فلپ پیشرفت اندوآنال و روش LIFT.

فلپ پیشرفت اندوآنال روشی است که معمولاً برای فیستول های پیچیده یا بیمارانی با خطر بالقوه افزایش یافته برای رنج بی اختیاری ناشی از فیستولوتومی سنتی اختصاص داده می شود. در این روش، دهانه داخلی فیستول توسط بافت سالم قسمتی از پوست پوشانده می شود تا نقطه منشا فیستول بسته شود. میزان عود تا 50 درصد موارد گزارش شده است. برخی شرایط مانند بیماری کرون، بدخیمی، بافت پرتودهی شده و تلاش های قبلی برای ترمیم، و سیگار کشیدن، احتمال شکست را افزایش می دهند. اگرچه عضله اسفنکتر در این روش تقسیم نشده است، بی اختیاری خفیف تا متوسط ​​هنوز گزارش شده است.

لیفت LIFT فیستول

یکی دیگر از درمان‌های بدون برش اسفنکتر برای فیستول مقعدی، روش LIFT (بسته شدن مجرای فیستول بین اسفنکتری) است. این روش شامل تقسیم مجرای فیستول در فضای بین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی است. این روش از تقسیم عضله اسفنکتر جلوگیری می کند و میزان موفقیت مشابه فلپ پیشرفت اندوآنال را دارد.

https://www.forsatnet.ir/14001029-6.html