برای کاربرد درمانی، توصیه می شود از عسل های استریل شده ی پزشکی استفاده شود. این نوع عسل ها با استفاده از اشعه گاما فرآوری شده اند و خطر واکنش های آلرژیک یا انتقال میکروارگانیسم را کاهش می دهند. برندهایی مانند MediHoney، Manuka، Gelam و Tualang در این زمینه شناخته شده هستند.
موارد احتیاط و عوارض احتمالی
هرچند عسل یک محصول طبیعی است، اما استفاده نادرست از آن می تواند با برخی ریسک ها همراه باشد:
- امکان آلرژی یا حساسیت پوستی وجود دارد، به ویژه در افرادی که به گرده گل یا نیش زنبور حساسیت دارند.
- علائمی مانند سرگیجه، خارش شدید، سوزش، حالت تهوع یا حتی تنگی نفس می تواند نشانه بروز حساسیت باشد. در این شرایط، باید بلافاصله ناحیه استفاده شسته و به پزشک مراجعه شود.
- استفاده از عسل خام و فیلتر نشده نیز به دلیل احتمال آلودگی میکروبی، به ویژه برای زخم های باز یا عمیق توصیه نمی شود، مگر در شرایط خاص با نظارت درمانگر.
- در برخی موارد ممکن است با وجود استفاده مداوم، اثری از بهبود مشاهده نشود. در این صورت باید روند درمان با پزشک بررسی شود و شاید نیاز به روش های جایگزین باشد.
در مجموع، عسل می تواند به عنوان یک ابزار طبیعی و مکمل در درمان زخم ها، به ویژه در مواردی مانند شقاق مقعدی، مؤثر باشد؛ به شرط آن که به درستی و با آگاهی استفاده شود. در کنار خواص درمانی، احتیاط در کاربرد و انتخاب نوع مناسب عسل نیز نقش مهمی در رسیدن به نتیجه مطلوب خواهد داشت.
نحوه صحیح استفاده از عسل برای زخم ها
برای رسیدن به نتیجه مطلوب در فرآیند درمان، نحوه استفاده از عسل بسیار حائز اهمیت است:
- دست ها و ابزار استفاده (گاز استریل، گوش پاک کن و غیره) را به دقت شستشو دهید.
- ابتدا مقدار مناسبی از عسل را روی پانسمان بزنید، سپس آن را روی زخم قرار دهید. این روش از آلودگی و چسبندگی مستقیم جلوگیری می کند.
- در مواردی مانند آبسه یا زخم های گود، عسل باید مستقیماً درون زخم قرار گیرد و سپس پانسمان انجام شود.
- استفاده از پانسمان های بسته یا occlusive مانع از نشت عسل و آلوده شدن محیط خارجی می شود.
- هر زمان که پانسمان اشباع شد یا ترشحات زخم بیشتر از ظرفیت آن بود، تعویض پانسمان ضروری است.
- بعد از هر بار استفاده، دستان خود را مجدد شستشو دهید.
